Religieus glasraam.

1884.

België.

Gecreëerd naar aanleiding van de bouw van de kapel van het Sint- Lodewijkscollege te Brugge, toen bisschoppelijke colleges na de Belgische onafhankelijkheid terug konden opgericht worden.

De periode voorheen was er een quasi volledige afwezigheid van vrij katholiek onderwijs, met name onder het Oostenrijks bewind, het Franse bewind gekenmerkt ondermeer door het Concordaat van 1801 tussen Consul Napoleon Bonaparte en de Paus, en uiteindelijk het Nederlandse bewind.

Het Sint-Lodewijkscollege is een door en door katholiek instituut.

Frans Boussen, eerste bisschop van het heropgerichte bisdom Brugge (afgeschaft onder Consul Napoléon Bonaparte) sticht het als bisschoppelijk college in 1834.

Het mag dan ook niet verbazen dat men het hebben van een eigen kapel belangrijk vindt.

In 1860 schrijft bisschop mgr. Malou – opvolger van mgr. Boussen - nog in een brief dat een kapel hebben belangrijker is dan over een turnzaal te beschikken.

De kapel werd ingewijd op 9 oktober 1884, de dag waarop het 50-jarig bestaan van het college werd gecelebreerd.

De pelikaan is een symbool van de stad Brugge, maar is eveneens een christelijk symbool.

Volgens het volksgeloof verwondt de pelikaan zichzelf aan de borst om zijn jongen te voeden met zijn bloed.

De pelikaan is ook het symbool van de Edele Confrerie van het Heilig Bloed dat volgens de overlevering door Diederik van den Elzas bij zijn terugkeer van de kruistochten naar Brugge gebracht werd.

De Edele Confrerie van het Heilig Bloed zijn de bewakers van het Heilig Bloed.

Religieus glasraam.

Jaren 1700.

België.

Tafereel uit het Oude Testament.

Seculier glasraam.

Jaren 1800.

België.

Oud volkstafereel uit Brugge (België).

De oude glasschilderkunst in Vlaanderen heeft een rijke geschiedenis.

Waar een kerk wordt gebouwd, uitgebreid en versierd, daar komt de glazenier als vanzelfsprekend te voorschijn. Dat is een eeuwenlang gebruik.

Gelet op de ontwikkeling van het seculier interieur, heeft het glasraam nochtans ook buiten het kerkelijke een sterke bloei en ontwikkeling gekend.

Is een gebrandschilderd glas in de kerk op zijn plaats, dan is dat niet minder in het seculiere domein.

Het glasbranden voor de kerk is voorbestemd tot vertolking van het volkse kerkelijk beleven der heiligen, het bestuderen der bijbelse gebeurtenissen, en bonte legenden van heiligen. Typisch kerkelijke attributen als kronen, gouden mijters en dergelijke worden hierbij gebruikt.

Bij het glasbranden voor seculier gebruik komen totaal andere onderwerpen naar voor. Er wordt een beeld weergegeven van alles wat binnen een volk leeft, waarin het zich beweegt, en hoe het zich uitdrukt.

Normaal waren de glasramen vrijwillige giften van vorsten, edelen, bisschoppen, ook van verenigingen, besturen, en vooraanstaanden.

Enkele gevallen zijn nochtans bekend waarbij overheden tussenkwamen voor strafvermindering op voorwaarde van het gratis realiseren van een kunstglaswerk zoals voor een overheidsgebouw.